I'm riding solo!
Blijf op de hoogte en volg Britt
01 Maart 2017 | Sri Lanka, Sigiriya
Zondagochtend vertrokken richting Dambulla. Ik had op voorhand wat info gevraagd aan het toeristisch centrum, maar vreemd genoeg konden die mij niets vertellen wat ik eigenlijk nog niet wist. Ik was er namelijk van overtuigd dat er een soort express bus richting Dambulla rijdt, de zogenaamde A-C buses, met airco aan boord. De man van het centrum bleef maar volhouden dat dat niet zo was en dat ik een lokale 'gewone' bus zou moeten nemen om er te geraken. Hier had ik niet zo'n zin in aangezien deze er veel langer overdoen en meestal overvol zitten. Koppig als ik ben heb ik dus zijn raad volledig links laten liggen en heb zelf maar uitgevist hoe of wat. Het was letterlijk kinderspel om de bus te vinden. Ik werd afgezet met de tuktuk bij het Good Shed busstation en ja, daar stond hij al, de AC bus met een groot bord 'Dambulla' op de voorkant. M'n tassen aan boord en ik kon vertrekken. De rit duurde zo'n twee uur. In het centrum van Dambulla werd ik afgezet en daar stond ik dan. Ik was eigenlijk mijn guesthouse al lang en breed gepasseerd maar geen erg, na drie minuten sukkelen met m'n rugzak was er al een tuktuk chauffeur die het in de mot had en me vroeg waar ik naartoe moest. Hij heeft zelf mijn accommodatie gebeld om de weg te vragen en na nog eens drie minuten was ik op weg naar het Relax Guesthouse. M'n guesthouse was een heerlijke oase van rust net buiten het centrum met een eigenaar die gekend is als de Bob Marley van Dambulla, of zelfs van heel Sri Lanka vermoed ik. Supervriendelijke ontvangst zoals ze dat hier allemaal goed kunnen, en een kopje thee als welkom. Nadat ik mijn spullen een beetje gesorteerd had in mijn kamer ben ik vertrokken richting The Golden Temple and The Cave Temples in de stad. Met die Cave Temples was overigens wel iets raar aan de hand; daar aangekomen bleek het dat ik aan de verkeerde kant stond om tickets te kopen hoewel dit duidelijk de hoofdingang was of toch leek te zijn. Van hieruit kan je wel de beklimming naar de rotstempels ondernemen maar je moet voorbíj de tempels om dan weer af te dalen, daar tickets te kopen, en weer te klimmen. Dat ging ik dus niet doen. Dan maar weer gebruik maken van de tuktuk chauffeurs die claimen alles te weten. 'Could you bring me to the ticket office on the other side of the temple please?' Ik vraag ondertussen altijd hoever het is in km dan weet ik ongeveer hoeveel ze me mogen aanrekenen. Uiteraard vroeg de meneer in kwestie twee keer te veel. Zijn voorstel om 300 roepies te betalen heb ik netjes afgeslagen en ben beginnen wandelen. Tien minuten later hoorde ik achter mij getoeter. Meneer was van gedacht veranderd en heeft mij voor 100 roepies naar het ticketkantoor gebracht. Echt heel amusant eigenlijk en ik was best tevreden over mijn manier van aanpakken. De excuses die je te horen krijgt waarom het meer zou moeten kosten zijn hilarisch. Of het is druk op de baan, of het is een heel steile klim of het is 13u 's middags of 7u 's morgens of.. Geen van alle slaan ze ergens op maar goed... Daar aangekomen een ticketje gekocht en begonnen aan de klim. Prachtige omgeving wederom en weer een mooi uitzicht waar ik van genoten heb. De tempels op zich waren ook zeker de moeite om eens te bekijken. De vijf grotten volledig uitgehouwen in de rots bevatten rond de 100 boeddha's. De Gouden tempel die me beneden te wachten stond was eigenlijk het toppunt van kitsch met een groot neon-bord en een gigantische gouden Buddha waarvan je kan zeggen 'Dit gaat erover', maar ondanks al die schreeuwende kleuren heel knap om te zien. Na mijn eerste solostapjes heb ik me op tijd terug begeven naar m'n relaxte oase, gezien ik een beetje slaap in te halen had en het alsook begon te regenen. Slaap inhalen is overigens niet bepaald gelukt gezien ik twee andere Belgische vrouwen heb ontmoet in mijn guesthouse. En wat doen Belgen als ze elkaar tegenkomen? Bier drinken. Onze eigen Bob Marley kwam er gezellig bijzitten, met een heleboel gekke verhalen. Bob rookt ongetwijfeld iets te veel jointjes, en rijdt met zijn getunede tuktuk sneller dan de gemiddelde bus hier, maar wat een geweldige vent! Hij zorgt echt goed voor zijn gasten en is er een uit de duizend hier. De dag erna heeft hij mij rondgereden naar het Beeldenhuis, Nalande Gedige. Zeker de moeite om dit pareltje te gaan opzoeken want het ligt een beetje verborgen in de jungle en is eigenlijk helemaal niet toeristisch hoewel deze tempel de oudste is in heel Sri Lanka en zowat het geografische middelpunt is. Daarna heeft hij me weer naar Dambulla gereden en me begeleid naar een lokale henna-artist. Dit léék mij wel een goed idee. Het eerste moment dat ik me een beetje een domme toerist voelde was daar. Na tien minuten dat spul op mijn hand te hebben begon dit enorm te jeuken en gaf het een branderig gevoel. Ik vond dit niet normaal dus ik heb meteen gevraagd het af te spoelen. Het resultaat is nog altijd mooi maar de kleur is iets lichter dan normaal. Achteraf bedacht ik dat dit gewoon geen goede natuurlijke henna was maar een goedje waar een allergene kleurstof aan toegevoegd was om het resultaat te versnellen. Zo'n dingen heb je eerst niet in de gaten en voor je het weet loop je rond met een jeukende arm maar goed... Hij hangt er gelukkig nog aan!
Vandaag dan op mijn dooiste gemak naar Sigiriya vertrokken. Ik heb de omgeving hier al verkend toen ik er een week werkte op het veld, maar had eigenlijk wel zin om hier nog eens een dagje te vertoeven. Ik heb de hele dag een beetje rondgehangen, wandelingetje gemaakt, sapjes gedronken, Kottu gegeten (mijn nieuw favoriet gerecht!) en weer terug naar mijn guesthouse gegaan. Het weer sloeg tegen dus dan is er niet héél veel aan eigenlijk. Maar gelukkig verbleef ik in een prachtige omgeving, in een hutje tussen de bomen en rijstvelden. De dieren maken hier onwaarschijnlijk veel kabaal, de vleermuizen komen hier voorbij gevlogen en de iets minder leuke beesten zijn er ook; muggen, kakkerlakken, ongedierte allerlei. Ik heb trouwens net ontdekt dat ik gisterennacht waarschijnlijk gebeten ben door bedwantsen. Het idee alleen doet me huiveren en ik hoop dat het deze nacht niet weer prijs is. Morgen weer on the road en deze keer naar de ruïnes in Polonnaruwa!
Xxxxxx
Vandaag dan op mijn dooiste gemak naar Sigiriya vertrokken. Ik heb de omgeving hier al verkend toen ik er een week werkte op het veld, maar had eigenlijk wel zin om hier nog eens een dagje te vertoeven. Ik heb de hele dag een beetje rondgehangen, wandelingetje gemaakt, sapjes gedronken, Kottu gegeten (mijn nieuw favoriet gerecht!) en weer terug naar mijn guesthouse gegaan. Het weer sloeg tegen dus dan is er niet héél veel aan eigenlijk. Maar gelukkig verbleef ik in een prachtige omgeving, in een hutje tussen de bomen en rijstvelden. De dieren maken hier onwaarschijnlijk veel kabaal, de vleermuizen komen hier voorbij gevlogen en de iets minder leuke beesten zijn er ook; muggen, kakkerlakken, ongedierte allerlei. Ik heb trouwens net ontdekt dat ik gisterennacht waarschijnlijk gebeten ben door bedwantsen. Het idee alleen doet me huiveren en ik hoop dat het deze nacht niet weer prijs is. Morgen weer on the road en deze keer naar de ruïnes in Polonnaruwa!
Xxxxxx
-
01 Maart 2017 - 06:47
Marc:
Hallo wereldreiziger,
Ik val in herhaling, maar weeral een mooi reisverslag.
Misschien moest je maar iets beginnen in de zin van "REIZEN BRITT" (cfr. reizen Waes)
Ik denk zelfs dat de manier die jij volgt meer leuke dingen met zich meebrengt dan een georganiseerde reis.
Geniet ervan en we kijken uit naar je volgende verslag(je).
XXX
Marc -
01 Maart 2017 - 06:49
Annie:
Eerst en vooral proficiat dat je nu alleen op de baan bent. Ten tweede goe bezig ...nooit geven wat ze vragen 1/4 v d prijs is prima . Ge moet zolang zakke tot ze eindelijk toegeven . Als ze er ni nog een beetje winst opmaken doen ze het echt niet. En als jij iets hebt gelezen dat er WEL een a/c bus bestaat dan moet ge hen NOOIT geloven als ze het tegendeel zeggen. Dus ge zij goe bezig . Spijtig is dat je nu wel wat beestjesplaag hebt . Hopelijk ni teveel jeuk. Ik had mijn eerste jaren als ik travelde steeds een eigen oud versleten laten bij dat ik had toegestikt zoals ne slaapzak en met fluwijn eraan maar rond mijn hals een strop ..klinkt misschien belachelijk maar ik ben ook niet gek op beestjes. Slapen op een sarong is dan ook een idee daar voor een prikje te koop . Hopelijk zal jeuk de pret niet bederven en maak je prachtige dingen mee. Toch opletten als ze wat te vriendelijk zijn ....NIEMAND betrouwen sorry ik kan dat echt ni genoeg zeggen en NOOIT iets meenemen van anderen omdat ze zgz teveel bagage hebben ....dit zijn echt geen fantasie verhalen .....NOOIT te braaf zijn doe dat maar thuis...
ik ga nu even pauzeren en op 5/3 vertrek ik met Jef naar de Philipijnen . ...ons rijk is bijna uit ik ben zo bang om terug te gaan iedereen klaagt en zaagt ... dus we moeten nog een maandje genieten . Veel succes en happy travels -
01 Maart 2017 - 08:17
Broer:
Wederom een avontuurlijk verslag :-). We hebben al veel besproken aan de telefoon, maar fijn om het hier nog eens rustig te kunnen nalezen. Een soloreis om nooit te vergeten!
Xxxxx
Broer. -
01 Maart 2017 - 10:11
Bénédicte:
Het solo reizen lukt precies al goed zegt. Knap hoe je uw plan daar zo trekt en u niet laat 'afrippen' door die tuktuk mannen :-). Leuk om dit avontuurlijk verslag weer te lezen. Ik kan mij levendig inbeelden hoe het daar aan toe gaat. De natuur en de bezienswaardigheden die we op je foto's kunnen zien lijken echt de moeite! Veel succes nog en geniet er goed van topper! xxx -
01 Maart 2017 - 12:33
Christianne:
Amai van plantrekken gesproken, dat heb je ondertussen ook al onder de knie. Ik vind dat je nog
groeit in je rol als verkenner, avonturier, vrijwilliger, toerist , chapeau hoe je met al die vreemde
culturen omgaat. Hoop dat je nog vele mooie uitdagingen kunt meemaken en kunt genieten van
al het goede dat je overkomt.
Tot binnenkort ,groetjes , en....... hou het veilig xxxx -
01 Maart 2017 - 12:58
Papa:
Dag schat,
Voordeel van je prachtige verslagen is echt wel dat we nu kunnen volgen terwijl we je foto's backuppen ;-) dat geeft ons tekst en uitleg bij de wel heel mooie foto's die je daar maakt.
Als je het ooit moe wordt in de verzorging is journalistiek misschien iets voor jou :-)
Ik denk ook dat het goed is om al die ervaringen op het moment zelf neer beschrijven want wat jij allemaal aan impressies opdoet (zeker op je trip nu) is zo veel dat je er dingen van kwijtspeelt na een tijd. De teksten die je geschreven hebt zijn dan zeker even waardevol als de foto's die je genomen hebt.
Tot hoors, papa XXX -
01 Maart 2017 - 13:40
Mama:
Hey liefje,
Zo te horen laat je je kaas niet van je brood eten, wat mij uiteraard niet verwondert. En over koppigheid gesproken, ik moet spontaan denken aan het voorval met "het boke" toen je een jaar of 2,5 was. Dat verhaal heb je ons al dikwijls horen vertellen en blijkbaar is er dus wat koppigheid betreft nog niets veranderd. Je kan daar nu maar je voordeel mee doen en dat vind ik dus (anders dan toen :)) helemaal niet erg.
Brrrr, ik kreeg al plaatsvervangende jeuk toen ik nog maar over je Henna-versiering las maar van dat ander ongedierte krijg ik helemaal de kriebels. Misschien moet je de raad van een andere globetrotter (Annie) maar aannemen en een sarong om op te slapen kopen. Ik hoop in elk geval dat je niet meer te veel geplaagd wordt door die vieze beestjes en dat je geen ernstige beten oploopt.
Fijn ook dat je die Belgische dames bent tegengekomen. Elke reden is immers goed om bier te drinken nietwaar :).
Geniet va -
01 Maart 2017 - 13:43
Mama:
n de ruïnes (per ongeluk te snel geënterd), rust goed uit, let op voor de beestjes en keep it safe !
Tot het volgende telefoontje, facetimetje, of verslagje. We genieten ervan !
Liefs, mama. -
01 Maart 2017 - 16:24
Linda En Marley:
Hey Brittje,
Inspiratie tekort om op gepaste wijze te reageren op je indrukwekkende reisverslag, bewondering te over hoe je alles aanpakt en van je solo reis een onvergetelijke ervaring maakt.
En met een 'Marley' in de buurt...dat kan niet mis gaan hé...plezier verzekerd !
Dikke kus van Linda en... Marley -
01 Maart 2017 - 17:56
Wim M:
Hey Britt,
Nog zo jong en al zo wijs, chapeau meid, laat je niet vangen. Je bent een geboren 'reiziger' en duidelijk geen toerist, onderdompelen in andere cultuur en absorberen. Reizen op die manier is de beste leerschool voor levenswijsheid, maar met 2 of 3 is toch leuker, vind ik, en veiliger, je hoeft niet altijd je keuze of beslissingen alleen te nemen en je kan je ervaringen s' avonds met elkaar delen...
Xx -
02 Maart 2017 - 22:21
Sandra Beullens:
Hey Britt, wat een geweldige verhalen allemaal, je onderdompelen in het echte leven van dit land lijkt me een ongelofelijk avontuur dat jij met beide handen aanpakt !!! Ik zou het liever niet alleen doen, maar zoals ik het bij jou allemaal lees geeft dit wel de kans om makkelijk met anderen in contact te komen. Jouw bedwantsenverhaal doet me hier al de kriebels krijgen !!!!!!!!!! Geniet er nog met volle teugen van, want voor je het weet sta je weer in het bureel van 9D te kijken welke chirurg je mag entertainen .... Hou het vooral heel veilig !!!!! XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
